Rugia - podróż „Pędzącym Rolandem”

Magiczna Rugia

Każdy, kto lubi podróżować, ma swoje ulubione miejsce, do którego wraca. Może po naszej wycieczce będzie nim wyspa pełna kontrastów, urzekająca śnieżnobiałymi klifami, pięknymi szerokimi plażami i bogato zdobioną typową dla XIX-wiecznych Prus architekturą kurortową – Magiczna Rugia?

Dnia 29 maja, skoro świt, wyruszyliśmy po edukację, ale nie tą książkową! Inspiracją naszej wycieczki był obraz „Skały kredowe Rugii”, na którym Caspar David Friedrich, malarz niemieckiego romantyzmu ukazał boskie piękno przyrody i radość kontemplowania jej. Hołd płótnem złożony majestatycznym skałom kredowym i niecodziennemu polodowcowemu krajobrazowi sprawił, że zapragnęliśmy tam być.

W drodze na największą wyspę Niemiec pani Ewa, przewodnik wycieczki, poszerzyła wiedzę uczniów o malarstwie romantycznym oraz przybliżyła historię Rugi. Młodzież dowiedziała się, że w XII w. zamieszkiwało ją słowiańskie plemię Ranów żyjących z rolnictwa, rybołówstwa, handlu i napadania na sąsiadów bądź kupców korzystających z morskich szlaków handlowych. Ranowie rządzili niepodzielnie przez kilkaset lat. Prowadzili walki z Duńczykami i Cesarstwem Niemieckim. Uczestnicy wycieczki usłyszeli również, że przez pewien czas (w XII w.) Rugia stanowiła lenno polskiego księcia Bolesława Krzywoustego. W 1168 roku przyszedł kres słowiańskiego władania na wyspie. Wojska duńskie zdobyły Arkonę. Wyspa pozostawała we władaniu Duńczyków, przeszła pod panowanie książąt pomorskich z rodu Gryfitów. Kolejna zmiana przynależności związana była z wojną trzydziestoletnią - władzę nad Rugią przejęli Szwedzi. Ostatecznie ziemie te znalazły się pod panowaniem pruskim i weszły w skład państwa niemieckiego.

Podróż minęła szybko. Na Rugię dostaliśmy się mostem Rügenbrücke, rozciągniętym nad cieśniną Strelasund. Nowa konstrukcja, oddana do użytku w 2007 ma długość 2831 m i robi wrażenie.

Przygodę z perłą Bałtyku rozpoczęliśmy od kilkuminutowego przyjemnego spaceru po drewnianym molo w Göhren – spokojnej miejscowości położonej na południowo-wschodnim krańcu Rugii.

Następnie przeszliśmy na dworzec, gdzie czekała nas pierwsza atrakcja – podróż „Pędzącym Rolandem” (z niem. Rügensche Bäderbahn). Kultowa wąskotorówka z lokomotywą o napędzie parowym rozwija prędkość do 30 km/h. Bez jej gwizdów, dzwonów i sapnięć trudno wyobrazić sobie Rugię. Powstała na podstawie pruskiej ustawy dla kolejek wąskotorowych (1895-99 roku,  prześwit toru 750 mm). Już w 1918 roku sieć Rugijskiej Kolejki osiągnęła okres jej świetności i liczyła wtedy prawie 100 km! Do dzisiaj zdarzają się składy 10-wagonowe!

Pokonując trasę Göhren -> Baabe -> Sellin -> Binz LB mogliśmy obcować z romantycznym pejzażem i zachwycać się pięknem  pradawnych bukowych lasów porastających grzbiet klifów, poskręcanych konarów i omszałych głazów.

W Binz LB pożegnaliśmy się z naszą lokomotywą i wyruszyliśmy w stronę deptaka Hauptstrasse prowadzącego do morza.

Po drodze zawitaliśmy do Parku der Sinne na krótki odpoczynek, gdzie skusiliśmy się na przebycie małego labiryntu.